خوب، بد، زشتِ تیم ملی والیبال؛ انتقاد با چشمان بسته و جای خالی «پدر»
تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۸۰۱۴۲
به گزارش ایرنا، تیم ملی والیبال ایران در هفته دوم لیگ ملت‌ها توانست آلمان را شکست دهد؛ اما ۳ بازی بعدی خود را مقابل ایتالیا، آمریکا و هلند واگذار کرد تا از ۸ بازی خود در این رقابت‌ها، تنها ۲ پیروزی کسب کند. در حال حاضر انتقادهای زیادی از سوی افکار عمومی به عملکرد این تیم می‌شود. اینکه چرا تیم ملی والیبال نتوانست انتظارات را برآورده کند دلایل زیادی دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ادامه در خصوص مهمترین اتفاقاتی که برای تیم ملی والیبال در لیگ ملت‌ها رخ داد اشاره شده است.
بازی‌های تدارکاتی، معضلی بزرگ برای تیم ملی
تیم ملی والیبال برای آماده‌سازی در لیگ ملت‌ها تنها با دو تیم ترکیه و فرانسه بازی‌های تدارکاتی انجام داد. این تعداد کم بازی‌های تدارکاتی در شرایطی بود که این تیم، بازیکنان جدید و کم‌تجربه‌ای را در ترکیب خود داشت و باید شرایطی فراهم می‌شد تا بتواند پیش از لیگ ملت‌ها با تیم‌های بزرگ دنیا رودررو می‌شد.
قطعا چنین بازی‌هایی می‌توانست تجربه بازیکنان جوانی همچون پوریا خانزاده، علی حاجی‌پور و محمد ولی‌زاده را دوچندان کند. تعداد زیادی از شکست‌هایی که ایران در لیگ ملت‌ها متحمل شد را باید در بازی‌های تدارکاتی تجربه می‌کرد و هیچ ایرادی نداشت اگر این شکست‌ها در بازی‌های تدارکاتی رقم می‌خورد.
تغییرات زیاد در ترکیب اصلی
ترکیب اصلی تیم ملی والیبال نسبت به سال گذشته تغییرات زیادی داشت. سید محمد موسوی پس از سال‌ها به این تیم بازگشت و محمد ولی‌زاده و پوریا خانزاده هم بازیکنان ثابت تیم ملی در لیگ ملت‌ها بودند. مهمترین دلیلی که تیم ملی نمایش خوبی در دو هفته ابتدایی لیگ ملت نداشت، تغییرات ۵۰درصدی ترکیبش بود. هر چند کادرفنی تیم ملی نتوانست به یک ترکیب ایده‌آل دست پیدا کند و در این خصوص سردرگم نشان داد. به عنوان مثال عطایی در بازی با ژاپن از جواد کریمی در ترکیب ثابت تیم ملی استفاده کرد؛ اما در ادامه این بازیکن نتوانست انتظارات را برآورده کند و جای خود را به محمدطاهر وادی داد. اینکه چرا کادرفنی تیم ملی در شرایطی که سال گذشته وادی عملکرد خوبی در لیگ ملت‌ها داشت را نیمکت‌نشین کرد را می‌توان یکی از مهمترین اشتباهات فنی آنها در نظر گرفت.
البته اعتماد به بازیکنان جوانی مثل خانزاده، حاجی‌پور و ولی‌زاده مهمترین اتفاق مثبتی بود که برای والیبال ایران در لیگ ملت‌ها داشت. نکته‌ای که کمتر کسی به آن توجه کرد؛
غیبت اجباری و اختیاری ستاره‌ها
میلاد عبادی‌پور که فصل گذشته عملکرد ناامیدکننده‌ای در لیگ ایتالیا داشت پیش از لیگ ملت‌ها از بهروز عطایی اجازه گرفت که امسال در این رقابت‌ها شرکت نکند. یکی از مهمترین دلایل این تصمیم، پدر شدن این بازیکن بود. هر چند برخی عنوان کردند که دلیل تصمیم عبادی‌پور، اختلاف با موسوی بوده و برخی دیگر هم اعتقاد داشتند که این بازیکن برای اینکه همچون سال گذشته مورد انتقاد افکار عمومی قرار نگیرد، ترجیح داد تیم ملی را در این رقابت‌ها همراهی نکند؛ اما به هر دلیل موجه یا ناموجهی، عطایی نباید با این درخواست موافقت می‌کرد.
قطعا حضور عبادی‌پور در تیم ملی می‌توانست مشکلاتی که این تیم در دریافت‌ها داشت را تا حد زیادی رفع کند. غیبت علی اصغر مجرد که به دلیل مصدومیت کهنه نتوانست به تیم ملی اضافه شود هم از دیگر مشکلات عطایی در لیگ ملت‌ها بود. ولی‌زاده که به جای مجرد در ترکیب ثابت تیم ملی بازی می‌کرد عملکرد نسبتا خوبی داشت اما قطعا به لحاظ تجربه قابل قیاس با مجرد نیست.
میثم صالحی هم مدت‌هاست که مصدوم است و با وجود اینکه در هفته دوم تیم ملی را همراهی کرد اما نتوانست کار خاصی برای این تیم انجام دهد. امیرحسین توخته هم که بازیکن ثابت تیم ملی بود به دلیل دوپینگ با محرومیت روبرو شد.
کیلوهای اضافی، معضل بزرگ عطایی
تیم ملی والیبال حدود ۲ ماه در اردوی تیم ملی بود و قطعا نمی‌توان انتظار داشت در طول این مدت کم بازیکنانی که به لحاظ آمادگی جسمانی شرایط خوبی ندارند و دچار اضافه وزن هستند به وزن ایده‌آل خود برسند. مشکلی که در بازی‌های تیم ملی دیده شد اضافه وزن برخی بازیکنان بود. بازیکنانی همچون محمدرضا حضرت‌پور، مرتضی شریفی، جواد کریمی و امیرحسین اسفندیار در بازی‌هایی که به میدان رفتند، چابکی بازیکنان تیم‌های حریف را نداشتند.
لیگی که بلای والیبال ایران است
اکثریت تیم‌هایی که در لیگ ملت‌ها شرکت کردند، لیگ داخلی منظمی دارند. این موضوع در خصوص تیم ملی والیبال ایران صدق نمی‌کند. فدراسیون والیبال سال‌ها مشکلات لیگ را پشت تیم ملی پنهان می کرد. لیگ برتر والیبال ایران در برنامه‌ریزی شرایطی همچون لیگ محلات دارد. اط طرفی مسئولان برگزارکننده لیگ به تنها چیزی که اهمیت می‌دهند پایان هر چه سریعتر لیگ است. فاصله‌ای که بین پایان لیگ برتر و آغاز اردوی تیم ملی وجود داشت باعث شد ملی پوشان در شرایط ناآماده راهی اردو شوند.
روحیه تیم ملی در حد صفر
به دلیل هجمه‌های زیادی که علیه بازیکنان و مربیان تیم ملی شکل گرفت این تیم با بحران روحی روبرو شد و این مسئله در برخی بازی‌ها کاملا مشهود بود. کادرفنی تیم ملی می‌توانست در این خصوص شرایط بهتری را رقم بزند؛ اما انگار مربیان هم همچون بازیکنان درگیر این هجمه‌ها بودند. بخش زیادی از انتقادها از عملکرد تیم ملی به گونه ای بود که انگار تیم ملی در زمان مربیان خارجی، همیشه روی سکوی لیگ ملت‌ها می‌رفت؛ اما حالا دچار بحران شده است. هر چند فراموش نشود تیم ملی عملکرد خوبی نداشت و حتی عطایی هم به این نکته اشاره کرد؛ اما حداکثر توقعی که می‌توان از تیم ملی داشت صعود به مرحله نهایی لیگ ملت‌هاست و نه بیشتر.
واقعیت‌های والیبال ایران
این روزها همه از نسل طلایی والیبال ایران صحبت می‌کنند؛ اما آنها از زمانی نتایج تیم ملی را رصد کردند که ولاسکو سرمربیگری این تیم را بر عهده داشت. کسی یادش نمی‌آید بازیکنانی همچون سعید معروف، عادل غلامی، سید محمد موسوی، و ... سال‌ها در تیم ملی بودند و شکست‌های زیادی را تجربه کردند؛ اما وقتی به بلوغ فنی رسیدند توانستند در مسیر برد قرار بگیرند. نمی‌توان فراموش کرد تیم ملی با همین بازیکنان و با حضور مربی بزرگی همچون ولاسکو نتوانست در ابتدا سهمیه لیگ جهانی را کسب کند؛ اما با فرصت چند ساله به این تیم، نسل طلایی تیم ملی شکل گرفت.
تصور اینکه یک مربی مجبور شود نسل جدیدی ایجاد کند و از همان نسل جدید هم چندین بازیکن را به دلایل مختلف در اختیار نداشته بود سخت است. حالا هم انتظار می‌رود همین فرصت به نسل جدید والیبال ایران داده شود. دود اقدامات مربیان خارجی و پیشین تیم ملی که به هیچ نسلی به جز نسل طلایی میدان ندادند به چشم عطایی رفت. در این که این مربی اشتباهاتی داشت شکی وجود ندارد اما دیکته نوشته نشده غلط ندارد و اشتباه هم جزئی از مربیگری است.
در حال حاضر هم بهترین راه حلی که بتواند کمک حال تیم ملی والیبال شود انتقاد منصفانه از این تیم و بیان مشکلات و نقاط ضعف است و در کنار آن هم باید از نسل جدید تیم ملی حمایت شود؛ در غیر این صورت دور باطلی که پس از ولاسکو به وجود آمد ادامه‌دار خواهد بود.
ورزش توپ و تور ۰ نفرمنبع: ایرنا
کلیدواژه: لیگ ملت های والیبال بهروز عطایی تیم ملی والیبال لیگ ملت های والیبال بهروز عطایی تیم ملی والیبال بازی های تدارکاتی تیم ملی والیبال والیبال ایران لیگ ملت ها ثابت تیم ملی رقابت ها تیم ملی نسل جدید ولی زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۸۰۱۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی جدید قالیباف برای حفظ صندلی ریاست؛ تندروها شمشیر را از رو بسته‌اند
رسیدن قالیباف به ریاست مجلس حتی اگر بخش عمده‌ای از لیست ائتلافی شانا و پایداری در دور دوم هم رأی بیاورند، کاری دشواری به نظر می‌رسد؛ رقابتی که با پایان دوره اول انتخابات شروع شد و به مرور شاهد تحرکاتی در این زمینه از سوی رای‌آورندگان هستیم.
به گزارش هم میهن، انتخابات دوره دوم مجلس برای تکمیل نمایندگان دوره دوازدهم، آخر همین هفته برگزار می شود. در همین روزهای گذر از انتخابات ۱۱ اسفند تا دوره دوم، گمانه های مختلفی درباره هیئت‌رئیسه و رئیس مجلس جدید و چیدمان مجلسی که از ۷ خرداد قرار است فعالیت خود را آغاز کند، مطرح شده است و در بسیاری از این گمانه ها به متزلزل بودن جایگاه محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اشاره می‌شود.
با توجه به اینکه موقعیت قالیباف در انتخابات اخیر نسبت به انتخابات مجلس یازدهم تضعیف شده و از جایگاه اول دوره قبل به جایگاه چهارم سقوط کرده است و بنابر اطلاعات از ورودی‌های مجلس پیش رو که رویارویی با مجلس تندروتر را ترسیم می‌کند؛ احتمالاً او باید وارد بازی جدیدی شود و برای حفظ موقعیت بر سر میز مذاکره بنشیند و به سهم‌خواهی‌ها پاسخ داده و امتیازاتی دهد تا بتواند صندلی ریاست را در مجلس دوازدهم هم حفظ کند.
شاید با توجه به اینکه مجلس قبل هم مجلسی اصولگرا و از نوع تندرو بوده است؛ این تصور پیش آید که او یک‌بار این راه را رفته و موفق هم بوده است اما کار او این‌بار بسیار دشوارتر است چراکه تندروهایی پشت این میز نشسته‌اند که از زمان انتخابات و حتی پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات تاکنون به او تاخته‌اند. یکی در سخنانش از این سخن می‌گوید که «اگر رئیس شوم» این کار را میکردم یا آن کار را نمیکردم (مجتبی ذوالنور، ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳) و آن یکی از آنچه باید هیئت‌رئیسه انجام بدهد و توجه به خانه و ماشین و دفتر نمایندگان از سوی هر که در این موقعیت قرار میگیرد، می‌گوید (حمید رسایی، ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳).
صندلی‌های سبز بهارستان این بار میزبان تندروهای اصولگرایی است که حتی برای رسیدن به هیئت‌رئیسه مجلس (به گفته برخی نمایندگان) از تخریب یکدیگر هم ابایی ندارند. صداوسیما نیز در هیزم این آتش دمید و در یکی از مصاحبه‌هایش با منتخب دوره دوازدهم مجلس مجوز بردن اسم محمدباقر قالیباف، نماینده تهران و رئیس کنونی مجلس را صادر کرد. این مجوز باعث شد که شکاف و اختلافات اصولگرایان بیش از پیش از پرده برون اُفتد و خودنمایی کند.
در انتخابات اسفندماه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) که قرار است پشتوانه موقعیتی محمدباقر قالیباف در مجلس دوازدهم هم باشد، با جبهه پایداری دست به ائتلاف زد؛ ائتلافی که از جهت همسو بودن جبهه پایداری با دو لیست مهم مقابل لیست ائتلافی یعنی «صبح ایران» و «امنا» در ابعاد مختلف قرار گرفتند در یک سنگر این پیش بینی را ایجاد می کند که جبهه پایداری مؤتلف با شانا اگر در مجلس بعدی بخواهد همسویی با جریانی را در پیش بگیرد، بعید است با نمایندگان راه‌یافته از لیست امنا و صبح ایران به ائتلاف و همراهی نرسد.
مسلما این شرایط قطعاً به نفع قالیباف نخواهد بود و این امر هم موجب شده که این تصور ایجاد شود که قالیباف از همین حالا و در مجلس کنونی علاوه بر همراهی جریان تندروی موجود، سیگنال‌های مثبتی را به تندروها در مجلس بعدی ارسال کند تا بتواند موقعیت فعلی‌اش را در دور بعدی هم حفظ کند؛ از جمله اینکه برخی حتی احتمال بازگشت طرح‌هایی مانند طرح صیانت به دستور کار مجلس در روزهای پایانی را در همین مسیر عنوان کرده‌اند.
مجلس دوازدهم و منتهی‌الیه اصولگرایی۳۲ کاندیدای انتخابات در تهران و ۵۸ کاندیدا در سطح کشور باید ۲۱ اردیبهشت برای رسیدن به بهارستان به کارزار دومین مرحله انتخابات قدم بگذارند و قطعاً نتایج این ۴۵ کرسی نیز بر وزنه هر یک از جریان‌های موجود در مجلس اصولگرای بعدی مهم است.
البته افرادی که با وجود نظارت استصوابی و ردصلاحیت‌های بی‌سابقه (از نظر دلایل مطرح‌شده) وعدم مشارکت حداکثری به مجلس راه یافتند، اکثراً از یک طیف بزرگ و در زبان سیاسی ما اصولگرا هستند و البته با این چیدمان فعلی نمایندگان مجلس دوازدهم در این طیف، جمعیت بیشترش از منتهی‌الیه اصولگرایی یعنی تندروترین تشکلها هستند که برای تثبیت قدرت خود در مجلس آینده و حذف رقیبان یا گرفتن امتیاز از جمله در هیئت رئیسه مجلس بعدی دست به کار شدند و از همان ابتدا دست به تخریب یکدیگر به‌ویژه قالیباف زدند؛ که در نمونه‌ی مشابه می‌توان به بحث تلاش برای اقامت فرزندش در کانادا اشاره کرد.
در همین مسیر بسیاری به این رویکرد و تندروی‌ها هشدار دادند، مثلاً اینکه جلال رشیدی‌کوچی، نماینده دوره یازدهم، مجلس آینده را مجلس تندروی‌ها و تندروها پیش‌بینی کرده و معتقد است: «این جریان برای بقای خود احتیاج به دوقطبی کردن جامعه دارد و به این سمت می‌رود؛ پس تندتر عمل می‌کند.» بسیاری از تحلیلگران هم ورود آنها به مجلس را تامین خواسته اقلیت و نه همه مردم عنوان کرده‌اند که حتی قرار نیست این بار به افرادی که حول قالیباف حضور دارند، نقشی در تصمیم‌گیری‌ها بدهند.
با این تصویر رسیدن قالیباف به ریاست مجلس حتی اگر بخش عمده‌ای از لیست ائتلافی شانا و پایداری در دور دوم هم رای بیاورند، کاری دشواری به نظر می‌رسد؛ رقابتی که با پایان دوره اول انتخابات شروع شد و به مرور شاهد تحرکاتی در این زمینه از سوی رای‌آورندگان هستیم.
رقابت بر سر رای نمایندگان شهرستاناز آنجا که رای نمایندگان شهرستان سرنوشت ریاست مجلس را تعیین می‌کند، شعارها و اقدامات همه برای جلب این آراست. منتخبی مانند حمید رسایی؛ «لزوم دادن خانه و خودرو توسط هیئت رئیسه مجلس» را مطرح می‌کند، درحالی‌که در تمام ادوار نمایندگان از این امکانات بهره برده‌اند. تحلیل‌ها حاکی از آن است که این افراد سعی می‌کنند از امکانات مجلس وعدم آگاهی نمایندگان رای اولی شهرستان‌ها برای رسیدن به ریاست تبلیغ کنند.
یا مجتبی ذوالنوری، نایب‌رئیس مجلس فعلی در سخنانش در تریبون مجلس اعلام می‌کند: «در حوزه کارکنان؛ اگر رئیس مجلس بنده شدم، از بیرون به صورت اتوبوسی و قطاری جمعیتی که هیچ آشنایی با مجلس ندارند آوردم و بر قله مسئولیت‌های مجلس مستقر کردم، کارمندی که ۲۰ یا ۳۰ سال در انتظار این است که به قله برسد و بتواند تجربه چندده‌ساله خود را در خدمتگذاری بیشتر مصروف کند باید ارزش افزوده عمر خود را در اختیار یک نیروی بیرونی که با منجنیق بر نوک قله پرتاب شده، بگذارد.
آیا این کارمند انگیزه کاری و همیّت قسمتی در تحول مجلس را دارد؟ در حوزه نمایندگان مجلس؛ امروز در اثر تغییرات سالیان و تحولات آیین‌نامه، شرایطی فراهم شده که مجلس نه‌تنها نماینده‌محور نیست بلکه هیئت‌رئیسه‌محور هم نیست و رئیس‌محور است. مجلسی می‌تواند کارآمد باشد که همه نمایندگان در آن تأثیر و سهم داشته باشند.»
در این میان قالیباف هم دست روی دست نگذاشته که با تخریب، صندلی ریاست را از دست او دربیاورند. او همایش «آشنایی با روند حضور در مجلس و وظایف نمایندگی» را تقریباً یک ماه زودتر از موعد مقرر در این دوره برگزار کرد؛ آن‌هم در یکی از هتل‌های معروف تهران. برخی این اقدام او را نمک‌گیر کردن نمایندگان شهرستان دانستند برای گرفتن رای اما قالیباف با این همایش با یک تیر دو نشان زد؛ اول اینکه نمایندگان وقتی با حقوق خود آشنا باشند، کمتر به وعده دادن امکاناتی که معمول آن در همه ادوار اجرایی شده توجه می‌کنند و در دام این تبلیغات گرفتار نمی‌شوند. از سوی دیگر بنا بر تحلیل‌ها شاید میزبانی قالیباف را بی‌جواب نگذارند. این حرکت قالیباف دقیقاً در زمانی انجام شد که بسیاری نحوه برگزاری‌اش را تبلیغاتی دانستند.
ادعای رایزنی قالیباف برای ریاست مجلسیادداشتی در فضای تلگرام طی روزهای اخیر به قلم کامران غضنفری، کاندیدای مجلس دوازدهم منتشر شد و غضنفری در این یادداشت جلسه‌ای که در مجلس داشته را تشریح کرده و ادعای رایزنی قالیباف برای رسیدن به ریاست مجلس دوازدهم را مطرح کرده است.
او که نظرش درباره ریاست قالیباف در مجلس دوازدهم این است که قالیباف باید اول برادری خود را ثابت کند، در این یادداشت می‌نویسد: «در هنگام صرف ناهار نیز موضوع خودرو را مطرح کردند. پرسیدم مانند قضیه دوره قبل؟ گفتند نه، این بار نمایندگان را یکی‌یکی یا چند تا چند تا به خودروسازهای داخلی معرفی می‌کنیم تا خودرو دریافت کنند. بحث اعطای وام‌های چندصدمیلیونی نیز مطرح شد.»
او موضوع خودروها که حمید رسایی مطرح کرده را به قالیباف نسبت داده و تاکید می‌کند: «برداشت بنده از جلسه مذکور آن بود که با دادن وعده قرار گرفتن در کمیسیون مورد نظر، دادن وعده خودرو، وام و… قرار است نظر نمایندگان منتخب را نسبت به ریاست جناب قالیباف، جلب کنند. البته از یک ماه قبل نیز بنده از دوستان متعددی اخبار مشابهی را دریافت کرده بودم که با منتخبان شهرستان‌ها تماس گرفته می‌شود و آنها را به مجلس دعوت می‌کنند و با دادن وعده‌های مشابه، از آنان خواسته می‌شود که به ریاست ایشان رای بدهند.
این شیوه نادرستی است که از نماینده‌ای خواسته شود تا در ازای وعده‌ها و امتیازاتی، به فرد خاصی رای بدهد. در واقع، چنین نماینده‌ای دیگر از خود استقلال نظر نخواهد داشت. این کار به نوعی توهین به نمایندگان محسوب می‌شود و اکثر نمایندگان با چنین شیوه‌هایی مخالف هستند.»
او حتی ایراداتی از جمله نپرداختن به لایحه صیانت در دوره یازدهم مجلس را هم به عملکرد هیئت‌رئیسه نسبت داد تا باز از پشت پردهها و رویکردها و رایزنیها خبر به میان آید.
البته که قالیباف از روی ضرورت و در مسیرِ دادن امتیازات کمتر به جریان مقابلش در مجلس و نشان دادن چهره‌اش به‌عنوان یک چهره موجه برای ریاست مجلس، ایراداتی که به عملکرد او در مجلس یازدهم وارد شده را به نحوی پاسخ می‌دهد و از عملکرد خود به عنوان رئیس مجلس دفاع کرده و ادعای جدیدی را مطرح می‌کند و از تغییر مجلس سنتی به یک مجلس نوین خبر می‌دهد.
او مژده می‌دهد که در چند روز آینده از اقدامی که در ۱۱۷ سال سابقه قانونگذاری کشور مشابه آن را نداشته‌ایم، رونمایی می‌کنند. چنانچه این رونمایی بی‌سابقه را می‌توان در راستای روشنگری و البته افزایش قدرت چانه‌زنی او در برابر طیف مقابل و البته حفظ موقعیتش در پسِ تخریب‌ها در فضای رسانه‌ای و در محافل اصولگرایی قلمداد کرد.
قالیباف و همسویی با تندروها در مجلس یازدهمقالیباف برای ترسیم تصویری مناسب با انتخابات مجلس دوازدهم و مجلسی پیش‌رو، طی ماه‌های منتهی به انتخابات مجلس یازدهم در برهه‌های مختلف به تندروهای مجلس چراغ سبز نشان داد. این امر هم موجب شد که مجلس یازدهم رکورددار اصل هشتادوپنجی کردن لوایح و طرح‌هایی شود که با زندگی روزمره مردم گره خورده است.
او با همراهی در این زمینه و سکوت در برابر انتقادات به نظر می‌رسد که سیگنال‌های مثبت به تندروها را در مجلس فعلی داده است، تا بتوانند در راستای تامین خواسته حامیان‌شان از فرصت بهره برده و فشار اعتراضات به آنها را بکاهد. حالا هم که طرح صیانت و احتمال نهایی شدن لایحه حجاب و عفاف در همین روزهای پایانی مجلس یازدهم مطرح است.
بر همین اساس به نظر می‌رسد، قالیباف در بازه‌های زمانی مختلف با مطالبات عده‌ای تندرو و خاص همراهی کرده است اما در نهایت او با توجه به طیف فعلی حامیانش و البته نوع برخورد و نگاهی که در این ۴ سال در مجلس از خود نشان داد، در منتهی‌الیه تندروی جبهه اصولگرایی قرار نگرفته و این موضوع هم موجب شد که در این گردونه ادوار مختلف انتخابات با ردصلاحیت گسترده، او چهره‌ای میانه‌روتر تلقی شود و شاید به همین دلیل است که او برخلاف دور قبل که نفر اول تهران بود، این‌بار در رتبه چهارم نمایندگان منتخب تهران قرار گیرد و رسیدن به صندلی ریاست برایش دشوارتر شود.
البته تجربه سیاسی نشان می‌دهد رئیس مجلس الزاماً نفر اول شهر تهران یا حوزه انتخابیه یک نماینده نیست؛ چنانچه علی لاریجانی نیز دومین منتخب قم بود اما توانست مجدد ریاست مجلس را از آنِ خود کند. این نقطه قوتی است برای قالیباف اما شرایط لاریجانی با قالیباف بسیار متفاوت است. قالیباف باید آرای خود را از چنگ سوپرتندروها دربیاورد و رسیدن به این نتیجه تا به امروز برای قالیباف با اما و اگرهای بسیاری روبه‌رو است.
جلال محمودزاده، نماینده مهاباد و رئیس فراکسیون نمایندگان اهل سنت مجلس نیز معتقد است که قالیباف در مجلس دوازدهم مجبور است راهی بس دشوار را برای رسیدن به ریاست مجلس طی کند. او در تشریح راه ناهموار قالیباف می‌گوید: «دولت احساس می‌کند برای ریاست مجلس رقبایی وجود دارند و مانند مجلس قبل نیست. در حال حاضر ۵ نفر از منتخبین به‌صورت مستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کرده‌اند؛ بنابراین شرایط مجلس دوازدهم مانند مجلس قبل نیست که قالیباف تنها کاندیدای ریاست مجلس باشد.»
او از اختلافات به‌وجودآمده نیز نگذشته و در این مورد تاکید می‌کند: «از میان داوطلبین ریاست مجلس، چهره‌هایی حضور دارند که از قالیباف بیشتر به دولت نزدیک هستند. به همین دلیل یکی از دلایل علنی کردن اختلافات دولت و مجلس همین نکته است.»
درست است که قالیباف حامیانی داشته و به پشتوانه آن پا به میدان انتخابات مجلس گذاشت اما حمایت آنها برای رسیدن به ریاست دوره دوازدهم مجلس کافی به نظر نمی‌رسد.
احتمالاً میانه‌روها و طیف اقلیت سیاسی مجلس در رقابتی که اگر بین گزینه تندروها و طیف قالیباف شکل بگیرد، دست به همراهی با او خواهند زد اما قالیباف برای رسیدن به ریاست، نیاز به آرای بیشتری دارد و اگر ضرورتی از بیرون بر حضور قالیباف بر ریاست مجلس به میان نیاید، قالیباف چاره‌ای جز جذب رای جبهه پایداری و طیف‌های همسو با آن (جریان «امنا» و «صبح ایران») ندارد که آن هم بدون امتیازدهی صورت نمیگیرد و حالا با توجه به شواهد و قرائن مطرح‌شده به نظر می‌رسد مذاکرات آغاز شده و اگر قالیباف با همین روند خواهان دستیابی به صندلی ریاست مجلس باشد، با توجه به اینکه در سابقه سیاسی او بالا و پایین و حرکت در طیف‌های مختلف اصولگرایی دیده شده است؛ احتمالاً با چهره جدیدی از قالیباف روبه‌رو خواهیم بود؛ چهره‌ای که برآمده از همراهی بیش از پیش با تندروهاست.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟